అత్యద్భుతం గా వుంది ..
ఎడారిలో వర్షం .. కష్టాలలో చిరునవ్వు .. సుఖాలలో కర్తవ్యం .. బంధాలలో దైవం .. భయానికి అహం(self respect) .. నిరాశలో ఆశ .. పగకు ప్రేమ ..

baagundi.

చాలా బాగుంది. మంచి
భిన్నవిషయములను బింబప్రతిబింబములవలే చెప్పటం గొప్ప అందాన్నిచ్చిందీ కవితకు. (అలా చెప్పటాన్ని దుష్టాంతాలంకారము అంటారనుకుంటా)

వాక్యాన్ని ధ్వంశం చేస్తే మరింత చిక్కపడుతుంది ఈ కవిత గమనించారా? కొద్దిగా గందరగోళం అయ్యే పరిస్థితే అనుకోండి. కానీ బాగుంటుంది.

అంటే
1.ఎడారిలో నేనొంటరినైతే...
2.కష్టాల కడలిలో నేనీదుతుంటే...
........

1.1వర్షం నన్ను కౌగిలించుకుంది.
2.1చిరునవ్వొకటి నన్ను పలకరించింది


మంచి ఉపమానాలు ఎన్నుకొని కవితకు గొప్ప అందాన్ని ఇచ్చారు.

బొల్లోజు బాబా

"బంధాల పాశాలలో నే చిక్కుకుంటే...
దైవం నన్ను విముక్తుడిని చేసింది"

గీతాచార్య, పైన పంక్తులు ఒక్కోసారి నన్నీ నిర్వేదంలోకి తోస్తాయి "జగదాధారా! జరామరణ జీవితం చాలదనా, ఇంకా లీలచూపుతున్నావు? " http://maruvam.blogspot.com/2009/04/blog-post_06.html అంతలోనే కార్యోన్ముఖురాల్ని చేస్తాయి. నేనింకేదో చేయాలి అని తట్టిచెప్తాయి. మీ కవితని బాబా గారు బాగా విశ్లేషించారు. అంకన్నా నేనింకేమి అనగలను. పైకి క్రిందకి చదివాను మళ్ళీ మళ్ళీ...